سفارش تبلیغ
صبا ویژن
.persianblog'">

ماهیِ اسیر

پنج شنبه 86/9/1 :: ساعت 12:22 صبح

سلام

من برگشتم.هنوز هستم با تمام مشکلاتم.فکرای خیلی بدی تو سرم رژه میرن.نتونستم مشکلاتمو کم کنم...

 

 

بر نگه سرد من به گرمی خورشید

می نگرد هر زمان دو چشم سیاهت

تشنه ی این چشمه ام، چه سود، خدا را

شبنم جان مرا نه تاب نگاهت

 

جز گل خشکیده ای و برق نگاهی

از تو در این گوشه یادگار ندارم

زان شب غمگین که از کنار تو رفتم

یک نفس از دست غم قرار ندارم

 

ای گل زیبا، بهای هستی من بود

گر گل خشکیده ای ز کوی تو بردم

گوشه ی تنها، چه اشک ها که فشاندم

وان گل خشکیده را به سینه فشردم

 

آن گل خشکیده، شرح حال دلم بود

از دل پر درد خویش با تو چه گویم؟

جز به تو، از سوز عشق با که بنالم

جز ز تو، درمان درد، از که بجویم؟

 

من، دگر آن نیستم، به خویش مخوانم

من گل خشکیده ام، به هیچ نیرزم

عشق فریبم دهد که مهر ببندم

مرگ نهیبم زند که عشق نورزم

 

پای امید دلم اگر چه شکسته است

دست تمنای جان همیشه دراز است

تا نفسی می کشم ز سینه ی پر درد

چشم خدابین من به روی تو باز است

 


¤ نویسنده:مهدیس

جمعه 86/7/27 :: ساعت 12:47 صبح

 

Entry for September 13, 2007 magnify

کسی با سکوتش..

مرا تا بیابان بی انتهای جنون برد...

کسی با نگاهش..

مرا تا درندشت دریای خون برد..

مرا بازگردان..

مرا ای به پایان رسانیده..

- آغاز گردان.....


¤ نویسنده:مهدیس

چهارشنبه 86/7/18 :: ساعت 12:58 صبح

از دیده و دل،گرامی تر هم

                                    آیا هست؟

-دست،

         آری،ز دل و دیده گرامی تر:

                                             دست!

زین همه گوهر پیدا و نهان در تن و جان،

بی گمان دست گرانقدرتر است...

شرف دست همین بس که نوشتن با اوست!

خوشترین مایه ی دلبستگی من با اوست...

دست در دست کسی،

                              یعنی پیوند دو جان!

دست در دست کسی،

                              یعنی پیمان دو عشق!

دست در دست کسی داری اگر،

                                          دانی،دست،

چه سخن ها که بیان میکند از دوست به دوست؛...

بار این درد و دریغ است که ما

تیرهامان به هدف نیک رسیده است،ولی

دست هامان،نرسیده است به هم!

                                                      فریدون مشیری


¤ نویسنده:مهدیس

سه شنبه 86/7/17 :: ساعت 2:43 صبح

رفیق من سنگ صبور غم  هام

به دیدنم بیا که خیلی تنهام

هیچکی نمی فهمه چه حالی دارم

چه دنیای رو به زوالی دارم

مجنونم و دل زده از لیلی ها

خیلی دلم گرفته از خیلی ها

نمونده از جوونی ها نشونی

پیر شدم،پیر تو ای جوونی

تنهای بی سنگ صبور

خونه ی سرد و سوت و کور

توی شبات ستاره نیست

موندی و راه چاره نیست

اگر چه هیچکس نیومد

سری به تنهاییت نزد

اما  تو  کوه درد  باش

طاقت بیار و مرد باش

اگر بیای همونجوری که بودی

کم میارن حسودا از حسودی

صدای سازم همه جا پر شده

هر کی شنیده از خودش بی خوده

اما  خودم پر شدم از  گلایه

هیچی ازم نمونده جز یه سایه

سایه ای که خالی از عشق و امید

همیشه محتاج به نور خورشید

                                       خواننده:محسن چاوشی                                       


¤ نویسنده:مهدیس

دوشنبه 86/7/16 :: ساعت 12:21 صبح

هزار سال به سوی تو آمدم،

                                     افسوس!

هنوز دوری!دور از من،ای امید محال

هنوز دوری،آه،از همیشه دورتری!

همیشه،اما،در من کسی نوید دهد

که می رسم به تو!

شاید هزار سال دگر!

صدای قلب ترا،

                    پشت آن حصار بلند

همیشه می شنوم

همیشه سوی تو می آیم

همیشه در راهم

همیشه می خواهم

همیشه با توام،ای جان!

                                همیشه با من باش!

همیشه!

            اما

                هرگز مباش چشم به راه!

همیشه پای بسی آرزو رسیده به سنگ

همیشه خون کسی ریخته است بر درگاه!

                                                                    فریدون مشیری


¤ نویسنده:مهدیس

پنج شنبه 86/7/12 :: ساعت 1:46 صبح
در شب کوچک من افسوس
باد با برگ درختان میعادی دارد
در شب کوچک من دلهره ویرانی است
 
گوش کن ، وزش ظلمت را می شنوی ؟
من غریبانه به این خوشبختی می نگرم
من به نومیدی خود معتادم
 
گوش کن ، وزش ظلمت را می شنوی ؟
در شب اکنون چیزی می گذرد
ماه سرخست و مشوش
و بر این بام که هر لحظه در او بیم فرو ریختن است
ابرها ، همچو انبوه عزاداران
لحظه باریدن را منتظرند
لحظه ای و پس از آن ، هیچ
 
پشت این پنجره شب دارد می لرزد و زمین دارد
باز می ماند از گردش
پشت این پنجره یک نا معلوم است
نگران من و توست
 
ای سراپایت سبز!
دستهایت را چون خاطره ای سوزان
در دستان عاشق من بگذار
و لبانت را چون حسی گرم از هستی
به نوازش های لبهای عاشق من بسپار
 
باد ما را با خود خواهد برد

¤ نویسنده:مهدیس

چهارشنبه 86/7/11 :: ساعت 1:21 صبح
کاش میشد تا کنی باور مرا
اشک چشم و آه سوزان مرا
کاش میشد در زمان بی کسی
حس کنی سردی دستان مرا
گفتمت عشقم به تو از جان فزون است
گفتمت سوز دلم از جان برون است
در جوابم
خنده ایی آلوده و آتش میان دوده
و درد دلم افزوده و

اکنون میان حادثه یا خاطره ....
زهری به دل خاری به پای من ، چنین بیهوده بی حاصل
نگاهم همچنان مانده به ساحل ....

نگاهت آسمانم بود و گم شد
دو چشمت سایبانم بود و گم شد
به زیر آسمان در سایه تو
جهان در دیدگانم بود و گم شد

 

خیلی فکرم مشغوله.خسته ام.خسته ازتکرار روزها.خسته از بلاتکلیفی. خسته از همه چی.از زندگیم.مخصوصا ازخودم.خسته شدم از زندگی پوچ و مسخرم.


¤ نویسنده:مهدیس

<   <<   6   7   8      >
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
خانه
مدیریت وبلاگ
شناسنامه
پست الکترونیک


کل بازدیدها:110731


بازدیدامروز:12


بازدیددیروز:11

 RSS 
 
لینک دوستان من
پر پرواز
یادداشتها و برداشتها
ساحل نشین اشک
سیمرغ
دوزخیان زمین
عشق من هیچ وقت تنهام نزار
مازیار
ایستگاه دوستی
صحرا
ماهیان آکواریمی
رهگذر
نیلوفرآبی
مسعود
محمد بیرانوند
سیما
در بدران
سارا

لوگوی دوستان من



درباره من
ماهیِ اسیر
مهدیس
آه، ای زندگی، منم که هنوز با همه ی پوچی از تو لبریزم...

لوگوی وبلاگ
ماهیِ اسیر

اشتراک در خبرنامه
 

بایگانی شده ها
مرداد 86
شهریور 86
مهر 86
آذر 86
بهمن 86
خرداد87
مرداد 87
شهریور 87
مهر 87
آبان 87
آذر 87
بهمن 87
اردیبهشت 88

اوقات شرعی

طراحی قالب: رفوزه